Geriatria zajmuje się zdrowiem ludzi powyżej 60 roku życia. Z wiekiem pogarszają się funkcje narządów i pojawiają się kolejne dolegliwości. U pacjentów powyżej 75 r.ż. często występuje 5 i więcej chorób przewlekłych. Wśród nich pojawiają się choroby i problemy typowe dla wieku podeszłego, takie jak:
– depresja
– lęk
– zaburzenia pamięci
– majaczenie
– upadki
– złamania w przebiegu osteoporozy
– zaburzenia chodu i równowagi
Ponadto seniorzy mają choroby występujące w różnych przedziałach wiekowych, ale zdecydowanie częściej w starości. Należą do nich m.in.:
– cukrzyca
– nadciśnienie tętnicze
– zaburzenia rytmu i przewodzenia serca
– miażdżyca
– przewlekła obturacyjna choroba płuc
W wielochorobowości zasady farmakoterapii są odmienne. Rolą geriatry jest ograniczenie liczby leków do niezbędnych dla utrzymania komfortu życia, koordynowanie zaleceń innych specjalistów. Szczególny nacisk lekarz kładzie na polipragmazję, powikłania polekowe i interakcje leków, które bardzo często wywołują jatrogenne zespoły geriatryczne, kaskady przepisywania. Nierzadko występuje też niedostateczne leczenie.
Aktualnie standardy postępowania terapeutycznego odnoszą się do jednej choroby i młodszych pacjentów, brakuje standardów leczenia w wielochorobowości i starszej populacji, która dodatkowa jest bardzo heterogenna.
Geriatra stosuje zasady farmakoterapii zgodnie z kryteriami Beers’a, „STOPP/START”, STOPPFALL i.in.
Lekarz geriatra ocenia pacjenta za pomocą całościowej oceny geriatrycznej (COG), to znaczy uzyskuje informacje o wszystkich chorobach, dolegliwościach, ograniczeniach dotyczących zdrowia fizycznego, psychicznego, sprawności funkcjonalnej. Na podstawie COG ustala indywidualne leczenie dla seniora. Poza częstą polipragmazją, pacjenci 60+ narażeni są też na niedodiagnozowanie i w konsekwencji brak odpowiedniego leczenia.